سومين جلسه دادگاه رسيدگی به اتهامات ۱۶ تن از کسانی که مقام های حکومت ایران از آنها به عنوان «متهمان اغتشاشات روز عاشورا» نام می برند، در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران برگزار شد.
بر اساس گزارش ها، دو نفر از آنها به محاربه، سه نفر به محاربه و افساد فی الارض و ۱۱ نفر به اقدام علیه امنیت ملی متهم شده اند.
یکی از متهمان، به گفته خواهر او، شکوفه منتظری، به احتمال زیاد «امید منتظری» است که در این محاکمه تحت عنوان «الف. میم.» شرکت داشته است.
آقای منتظری بیش از یک ماه پیش و در پی بازداشت مادرش، مهین فهیمی، توسط ماموران امنیتی بازداشت شد.
مهین فهیمی از جمله «کمیته مادران صلح» است.
امید منتظری در نخستین تماس تلفنی خود پس از بازداشتش در دی ماه و به دنبال رخدادهای عاشورا، گفت که همراه مادر، پسرخاله و سه تن از دوستانش در زندان به سر میبرد.
آقای منتظری و مادرش، فرزند و همسر یکی از اعدام شدگان سیاسی دهه شصت در ایرانند.
شکوفه منتظری در گفتوگویی با رادیو فردا در مورد وضعیت برادر و مادرش می گوید: اميد درتمام اين مدت نه ملاقاتی داشته و نه کسی را ديده است. از وضعيت او خبر زيادی نداريم، فقط يکی دوبار با يکی از بستگان در ايران تماس گرفته ولی چيز خاصی نگفته است.
در سايت خبرگزاری ايسنا خواندم که دادگاهی برگزار شده که پرونده الف. ميم هم در آن بررسی شده و مشخصاتی که داده متعلق به اميد است. من از برگزاری اين دادگاه شوکه شدم، زيرا اميد به وکيل دسترسی نداشته و اصلاً به وکيلش خبر نداده بودند که دادگاهی تشکيل میشود که در دادگاه حضور داشته باشد.
با توجه به محاکمات قبلی رخ داده که وکلا را به دادگاه راه ندادهاند و بعد مشخص شده که متهمان تحت فشار بودهاند، اين مسئله نگران کننده است و من به شدت نگران وضعيت جسمی و روحی اميد هستم، چون او هيچ ملاقاتی نداشته و تماسهايش بسيار کوتاه بوده و اين احتمال وجود دارد که به شدت تحت فشار باشد.
با توجه به اين که اميد در تماسهای تلفنی خود به هيچ مورد خاصی اشاره نکرده است، برای نگرانی خود از وضعيت برادرتان چه دلايلی داريد؟
با توجه به اتفاقات قبلی و بازداشت شدگان گذشته که ممنوع الملاقات بودهاند و بعد معلوم شد که به شدت تحت فشار جسمی و روحی بوده اند، اين نگرانی وجود دارد که اميد هم با توجه به شرايط مشابهی که دارد تحت فشار باشد. همچنين ادبياتی هم که در دادگاه مطرح شده، ادبيات اميد نيست و اين مسئله ترس مرا از اين که اميد تحت فشار باشد بيشتر می کند.
اميد يک روزنامه نگار است و در نشريات قلم میزند، هيچ کاری خلاف قانون انجام نداده که بخواهند او را محاکمه کنند.
چند روز قبل معاون وزير اطلاعات گفته است برخی از اعضای چريک های فدايی اکثريت و اقليت که تحت عنوان «مادران صلح» يا «جمعيت مادران عزادار» فعاليت می کردند بازداشت شده اند. در روزهای گذشته هم اعلام شده بود که مهين فهيمی، مادر شما که يکی از اعضای گروه مادران صلح است، بازداشت شده است. آيا شما از وضعيت مادرتان خبری داريد؟
وضعيت مادرم هم مشابه وضعيت اميد است، يعنی تا امروز ملاقاتی نداشته و وکيل به او هيچ دسترسی ندارد. وکلا پيگير پرونده مادرم هستند ولی اصلاً پروندهای موجود نيست و با توجه به صحبتهايی که اخيراً مطرح شده نگران اين هستيم که بخواهند برای مادرم پرونده سازی کنند.
پدرم سال ۶۷ اعدام شد، ولی از زمان دستگيری او تا کنون مادرم هيچ ارتباطی با هيچ تشکيلاتی نداشته و هرگز عضو گروهی نبوده است. من فکر نمیکنم به خاطر گذشته پدرم بتوان برای مادرم پروندهسازی کرد.
مادران صلح يک شبکه از مادرانی است که عليه خشونت مبارزه میکنند، مانند تجمع مادران صلح به خاطر کودکان غزه يا اقدامات آنها عليه اعدام کودکان زير ۱۸ سال يا اعدام زنانی که به خاطر جرايم اجتماعی در زندانها هستند. مگر میشود کسانی که عليه خشونت مبارزه می کنند را کاملاً برعکس قضاوت کرد.
بر اساس اظهارات معاون وزير اطلاعات گويا مادر شما چند «هم پروندهای» هم دارد. چند نفر در ارتباط با اين پرونده مشترک بازداشت شده اند؟
من اطلاع زيادی ندارم تنها کسی که از او خبر دارم زهره تنکابنی، يکی از مادران صلح است که همسر خود را در اعدام های سال ۶۷ از دست داده است. زهره تنکابنی و مادر من هر دو «مادر صلح» هستند و کاری بر خلاف قانون انجام نداده اند. اگر مبارزه عليه خشونت خلاف قانون است، آن وقت قانون است که ايراد اساسی دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر